พิธีกรรมกับเทวรูป

พิธีกรรมกับเทวรูป

 | 

                       เทวรูปที่ถูกผลิตขึ้นไม่ว่าจะเป็นการแกะสลัก การหล่อหลอมออกมานั้นยังไม่สามารถที่จะสื่อสารเชื้อมโยงกับเทพเจ้าได้ ยังคงเป็นเพียงหุ่นเป็นประติมากรรมอยู่ หาได้มีพลังมีความศักดิ์สิทธ์ใดๆไม่ การที่จะทำให้เทวรูปที่ยังไม่มีพลังความศักดิ์สิทธ์นั้น ทำเป็นต้องนำเทวรูปไปผ่านพิธีกรรมที่จะทำการบรรจุพลัง เทวานุภาพเข้าไปสู่เทวรูปก่อน เทวรูปจึงจะสามารถเป็นสื่อกลางการเชื่อมโยงสื่อสารระหว่าผู้ที่บูชากับองค์เทพได้ ซึ่งพิธีกรรมที่ว่าบางชื่ออาจจะคุ้นหูของใครต่อใครหลายคนแต่ก็ไม่ทราบอย่างละเอียดว่าพิธีกรรมนั้นแตกต่างกับอีกพิธีกรรมอย่างไร ซึ่งหัวข้อนี้จะกล่าวไว้อย่างคร่าวๆ

               พิธีกรรมเบิกเนตร
                         คือพิธีกรรมที่จะทำการเรียกอาการ หรือใส่พลังเข้าไปที่เทวรูป ให้เทวรูปนั้นเหมือนกับมีทิพยเนตรหรือตาทิพย์ ทำให้เทวรูปสามารถมองเห็นผู้ที่กราบไหว้บูชา วิธีที่นิยมทำกันคือการนำเอาดินสอดำแบบโบราณวงรอบดวงตาข้างซ้ายและข้างขวาของเทวรูป โดยจะบริกรรมคาถากำกับไปด้วย นิยมใช้กับรูปเคารพที่มีขนาดใหญ่กว่าขนาดบูชาประจำบ้าน เป็นขั้นตอนส่วนหนึ่งของพิธีกรรมเทวาภิเษกและพิธีกรรมพุทธาภิเษก รวมทั้งพิธีกรรมมังคลาภิเษกอีกด้วย
               พิธีกรรมพุทธาภิเษก
                         คือพิธีกรรมที่ทำให้รูปเคารพหรืวัตถุมงคลประเภทพระพุทธรูป พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ และพระสงฆ์ ไม่ว่าจะเป็นขนาดบูชา คือขนาดที่มีหน้าตักหนึ่งนิ้วขึ้นไป หรือขนาดห้อยคอ เหรียญ กลายสภาพจากงานประติมากรรมที่ถูกหล่อที่ถูกสร้างขึ้นมา กลายเป็นสื่อกลางที่สามารถถ่ายทอดพลัง ถ่ายทอดสิริมงคลแห่งคุณพระรัตนตรัย หรือบารมีพระโพธิสัตว์หรือเทวดาที่รักษาพระพุทธรูป รักษาพระตรัยปิฎก รักษาพุทธสถานทั้งปวง หรือญาณทิพย์ของพระเกจิอาจารย์ทั้งหลาย มาสู่ผู้ที่เคารพบูชาได้
               พิธีกรรมเทวาภิเษก
                         คือพิธีกรรมที่ทำให้เทวรูป รูปเคารพ ไม่ว่าจะเป็นขนาดบูชา คือขนาดที่มีหน้าตักหนึ่งนิ้วขึ้นไป หรือขนาดห้อยคอ เหรียญ และไม่ว่าจะเป็นศาสนาพุทธหรือศาสนาใดๆก็ตาม กลายสภาพจากงานประติมากรรม กลายเป็นสื่อที่สามารถบรรจุถ่ายทอดพลัง เทวานุภาพ และบารมีขององค์เทพเจ้าต่างๆมาสู่บูที่บูชาได้

                  พิธีกรรมมังคลาภิเษก

                               คือพิธีกรรมที่ทำให้รูปเคารพบูชา หรือวัตถุมงคลประเภทอดีตกษัตริย์ ขุนนาง เจ้านายหรือราชนิกูลในอดีต รวมทั้งวีรบุรุษ วีรสตรี ไม่ส่าจะเป็นขนาดบูชา ที่มีขนาดหน้าตักหนึ่งนิ้วขึ้นไป หรือขนาดห้อยคอ เหรียญ กลายสภาพจากงานประติมากรรม กลายเป็นสื่อที่สามารถบรรจุถ่ายทอดพลัง ญาณบารมี เดชานุภาพ บุญญานุภาพ และพระบารมีของอดีตกษัตริย์ หรือบุคคลนั้นๆมาสู่ผู้ที่เคารพบูชาได้ 
               พิธีกรรมปลุกเสก
                         คือพิธีกรรมที่ทำให้รูปเคารพ หรือวัตถุมงคลประเภทเจ้าพ่อเจ้าแม่ต่างๆที่เป็นชั้นผี ไม่ว่าจะเป็นขนาดบูชา คือขนาดที่มีหน้าตักหนึ่งนิ้วขึ้นไป หรือขนาดห้อยคอ เหรียญ รวมทั้งเครื่องรางชนิดต่างๆ กลายสภาพจากงานประติมากรรมที่ถูกสร้างขึ้นมา เป็นสื่อตัวกลางที่สามารถถ่ายทอดพลัง ถ่ายทอดอิทธิฤทธิ์ต่างๆของภูตผีเหล่านั้น รวมทั้งพลังจิตของคณาจารย์ผู้ทำวัตถุเครื่องรางเหล่านั้น และพลังอำนาจตามสายวิชาของเครื่องรางเหล่านั้นมาสู่ผู้ที่เคารพบูชาได้
               จะเห็นได้ว่าพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับเทวรูปบูชานั้น มีอยู่เพียงสองพิธีกรรมเท่านั้นคือ พิธีกรรมเบิกเนตร และ พิธีกรรมเทวาภิเษก พิธีกรรมอื่นๆนอกเหนือจากนี้ไม่เกี่ยวข้อง
               แต่พิธีกรรมเทวาภิเษก สามารถนิมนต์พระสงฆ์เข้าร่วมพิธีได้ ในลักษณะของการนั้งปรก
               การนั่งปรก คือการที่พระสงฆ์ผู้ที่มีจิตใจบริสุทธ์ อันเกิดจากศีลาจาริยวัตรอันงดงาม ได้อธิษฐานตั้งสมาธิ บรรจุกระแสพลังจิตที่บริสุทธืเข้าไปยังวัตถุมงคล พลังจิตที่บริสุทธ์เหล่านี้จะแปรเปลี่ยนเทวรูป วัตถุมงคลต่างๆ จากศิลปะประติมากรรม ให้สามารถถ่ายทอดพลังได้ เทวรูปและวัตถุมงคลในประเทศไทยที่ผ่านการนั่งปรกของพนะสงฆ์ และผ่านพิธีกรรมในศาสนาพราหมณ์ที่ถูกต้องนั้น มักจะมีอานุภาพและความศักดิ์สิทธ์ในระดับที่สูงกว่าเทวรูป วัตถุมงคลที่ผานพิธีกรรมทางศาสนาพราหมณ์เพียงอย่างเดียว เพราะการนั่งปรกมีพื้นฐานคือพลังจิตที่มีความบริสุทธิ์และทรงอานุภาพซึ่งพราหมณ์ไม่มี เพราะฉะนั้นเทวรูปที่ผ่านพิธีกรรมทางเทวศาสตร์ของอินเดียจะสามารถมีพลังความขลังได้เท่ากับเทวรูปที่ผ่านการนั่งปรกโดยพระสงฆ์นั้น มักจะเป็นเทวรูปที่ผ่านพีธีกรรมทางศาสนาพราหมณ์โดยมีฤๅษี และโยคีผู้ทรงณานสมาบัติจริงๆที่จะร่วมบรรจุพลัง กล่าวอย่างง่ายๆคือ อาศัยพลังจิตของฤๅษีและของโยคีเหล่านั้นแปรสภาพประติมากรรมทั่วๆไปให้เป็นวัตถุมงคล เหมือนกับการนั่งปรกของพระสงฆ์ แต่พิธีกรรมนี้ในปนะเทศอินเดียทำกันไม่มากนัก พิธีกรรมเทวาภิเษกในประเทศอินเดียส่วนใหญ่กระทำโดยพราหมณ์อย่างเดียวเท่านั้น ไม่เหมือนพิธีกรรมเทวาภิเษกในประเทศไทยที่นิมนต์พระสงฆ์มานั่งปรก 
               แต่การนั่งปรกเพียงอย่างเดียว โดยไม่ผ่านพิธีกรรมเทวาภิเษกนั้น เทวรูปก็จะเป็นได้เพียงวัตถุมงคลเท่านั้น ไม่สามารถ สื่อสารกับองค์เทพได้ จึงจำเป็นที่จะต้องนำเทวรูปผ่านพิธีกรรมเทวาภิเษกด้วย จึงจะสมบูรณ์แบบ ผู้ที่ได้รับเทวรูปมาประดิษฐานก็ควรเสาะแสวงหาประวัติของพิธีกรรมเกี่ยวกับเทวรูปนั้นๆ หากมีพิธีกรรมเกี่ยวกับเทวรูปองค์นั้นๆก็ควรที่จะหาโอกาสไปร่วมพิธีด้วย การเลือกพิธีกรรมก็ควรพิจารณาว่า พิธีกรรมเทวาภิเษกนั้นกระทำได้อย่างถูกต้องหรือไม่ มีระบบระเบียบ เป็นมาตรฐานมาน้อยเพียงใด ฤกษ์ยามในการทำพิธีกรรมนั้นเหมาะสมหรือไม่ พระอาจารย์ผู้ที่กระทำพิธีนั้นมีความสามารถมีความชำนาญเพียงใด
               ส่วนการบูชาเทวรูปที่ไม่ผ่านพิธีกรรมนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะการบูชานั้นเป็นการบูชาที่ไร้ผล เนื่องจากเทวรูปไม่สามารถเชื่อมโยงผู้ที่บูชากับองค์เทพได้ จะมีแต่สัมภเวสี ภูตผีขั้นต่ำเท่านั้นที่จะสิงสู่เทวรูปแล้วคอยกินเครื่องเซ่นไหว้ กลายเป็นสิ่งไม่มงคล เป็นอาถรรพณ์แทน เป็นการบูชาผีซึ่งเข้าใจผิดว่าเป็นการบูชาเทพเจ้า